W swojej pracy jako projektantka mody Jiřina Tauchmanová przez całe życie miała do czynienia ze szkłem w postaci biżuterii i ozdób. Stopniowo bardzo pokochała szkło i zaczęła odczuwać potrzebę tworzenia rzeczy o trwałej wartości. Dlatego w ostatnich latach, poza modą, zajmuje się również tworzeniem przedmiotów dekoracyjnych i użytkowych, takich jak miski, tace, talerze, świeczniki i obrazy, wykorzystując technikę leżania szkła. Od pierwszego pomysłu, projektu, formy, konstrukcji, aż po ostateczne wykończenie, wszystko wychodzi spod ich rąk. Uwielbia to uczucie, kiedy pojawia się pomysł lub tylko myśl i wszystko materializuje się w dziele. Postrzega szkło jako medium służące do dzielenia się pięknem i radością. W pracowni zwiedzający mogą obejrzeć oryginalne dzieła ze szkła, od małych elementów po duże obrazy.

Goście zobaczą historię szkła, która zaczyna się w głębi ziemi. Ziarenka krzemienia, małe i niepozorne, leżące od tysiącleci w objęciach natury, są cichymi świadkami czasu, aż nadejdzie moment przemiany. W żarze pieców piasek łączy się z oddechem sody i wapna, a tam, gdzie kamień rozpadłby się, rodzi się płynąca rzeka ognia - przejrzysta, stopiona i podatna jak rozgrzany miód. W ten sposób powstaje materia, która nie jest ani stała, ani płynna . Jest to uchwycone światło, przezroczysta skóra ziemi, okno na wieczność. Szkło – raz gładkie i równe, potem kształtowane, gięte, kruche, a jednak nieśmiertelne, po prostu bosko piękne.